BÓBR JAK BARCA…

A dlaczego nie? Czy ktoś zabroni nam marzyć? Czy ktoś zabroni nam powielać rozwiązania stosowane przez najlepszych? Czy ktoś zabroni nam próbować? Nie! Nikt nie ma takiej mocy!

Klub sportowy jest instytucją społeczną składającą się z zawodników, trenerów, prezesa i członków zarządu. Między nimi zachodzą swoiste relacje i interakcje, które albo są pozytywne, albo negatywne. Owe interakcje tworzą całość. Klub sportowy jest naszym wspólnym dobrem, jest wizytówką naszego miasta. Klub sportowy jest jak drzewo. Składa się z korzeni, pnia, gałęzi, zaś zwieńczeniem jego egzystencji są owoce. Jakie są te owoce zależy od wielu czynników.

Wszystko zaczyna się od gruntu na jakim drzewo rośnie. Czy jest on sprzyjający, czy też nie. Oczywistym jest, że im lepsze podłoże, tym drzewo będzie rosło lepiej i tym lepsze owoce wyda w przyszłości.

 MARNOWANIE TALENTÓW

 W tym podłożu umiejscawiają się korzenie. Co w przypadku klubu stanowi „korzenie”? Bez wątpienia są to dzieci stykające się z futbolem po raz pierwszy. Korzenie, im gęściej rozmieszczone, tym więcej wody i niezbędnych substancji odżywczych pochłoną z gleby. Podobnie ma się rzecz z naborem do sekcji piłkarskich. Czy jest to nabór czysto przypadkowy (wynikający z tego, że dziecko lubi grać w piłkę, rodzice mają czas i środki, aby dowozić na trening, bądź co bądź przynajmniej dwa razy w tygodniu), czy przemyślany, wynikający z odpowiedniej selekcji i doboru. W naszych polskich realiach, szczególnie w przypadku mniejszych klubów, niestety dominuje to pierwsze rozwiązanie. Najzdolniejsze dzieci często zostają w domach, bo rodziców nie stać, aby dziecko dowieźć na trening, bądź najzwyczajniej nie mają na to czasu. Przez to bardzo wiele piłkarskich talentów się marnuje. Nie wierzę w to, że w 40 milionowym kraju, nie ma wybitnych piłkarzy. Popatrzmy na Holandię, Danię czy Czechy – kraje o wiele mniejsze od nas, lecz piłkarsko ciągle będące poza naszym zasięgiem. Z czego to wynika? Właśnie z tych korzeni, bo nie wierzę, że talentów rodzi się u nas mniej. Wszyscy na początku nie potrafimy chodzić, a więc startujemy z tego samego pułapu.

Wszystkie korzenie przechodzą w pień, który w odniesieniu do klubu sportowego stanowi wszystkie działania zawodników, trenerów, działaczy w sferze mentalnej i ideowej. Czyli jak każdy z członków klubu podchodzi do swoich obowiązków. Czy wykonuje je z pełnym zaangażowaniem i pasją, czy może traktuje je jedynie, jako swoją pracę, a może jedynie promocję własnej osoby. Członkowie wykonujący swoje czynności jedynie jako pracę, popadają w rutynę. Zauważmy też, że zdrowy i twardy pień przetrwa każdy huragan, natomiast słaby niechybnie się złamie.

Pień to też rozgrywany mecz. Obserwując mecz Barcelony widać gołym okiem, że nie jest to bezmyślne ganianie za piłką, lecz – banalne – gra w piłkę. Wynik jest jedynie pochodną, sumą nakładających się wielu czynników. Gra, zawodnikom sprawia przyjemność, a nie jest jedynie „pańszczyzną” jaką odrabiają na boisku, za duże pieniądze. Błędne koło. Jakże inaczej wyglądają kariery większości naszych zawodników wyjeżdżających na zachód, w porównaniu do zawodników, którzy grają dla przyjemności… Polacy często wyjeżdżają nie po by regularnie grać, lecz po to, aby zarobić. Dlatego nasza piłka jest na dnie. Dlatego ciągle naturalizujemy zawodników typu Olisadebe, Roger. Szukamy za granicą zawodników z polskimi korzeniami typu Obraniak, Boenisch, Kościelny. Dlaczego? Bo nie wierzymy w to, że u nas w kraju też są talenty typu Messiego, Xaviego czy Iniesty. Nie mamy wizji i pasji. Jedyne co nas pociąga w piłce to chęć szybkiego zbicia fortuny. Napchania sobie kieszeni kasą. Przykre, ale jakże prawdziwe.

 OWOCE WSPÓŁPRACY

 Wszystkie działania dają owoce, nic innego jak wynik końcowy. Przejawiający się nie tylko wynikiem końcowym meczu, ale także sukcesem w postaci organizacji „1. Biegu Bobra” – dzięki któremu o naszym klubie usłyszało wielu ludzi w całej Polsce, zakochanych w bieganiu. Sukcesem w postaci utworzonej pod patronatem Klubu, Stowarzyszenia „Twórcy Jutra” oraz Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Kruszu – Regionalnej Ligi Piłki Nożnej, skupiającej wszystkie okoliczne drużyny z klas IV – VI szkoły podstawowej, zakończonej Piłkarskim Piknikiem Familijnym. Imprezy te nie odbyły by się gdyby nie pomoc licznych instytucji, z którymi klub rozpoczął współpracę. Że chociażby wspomnę o Stowarzyszeniu „Twórcy Jutra”, które odegrało niebagatelną rolę przy organizacji „Biegu Bobra”, czy utworzeniu Ligi Regionalnej, która dzięki staraniom prezesa stowarzyszenia Artura Dzięcioła wzbudziła bardzo duże zainteresowanie w szerszym kręgu. Wiele wskazuje na to, że będzie ona rozbudowana, na kolejne regiony. Mało tego, trwają starania, aby od następnego roku powstała liga dla uczniów szkół gimnazjalnych oraz liga „szóstek”.

Nie sposób nie zauważyć bardzo dużej pomocy ze strony Hufca Tłuszcz przy organizacji biegu oraz Piłkarskiego Pikniku Familijnego. Nie sposób nie dostrzec też pomocy placówek oświatowych: Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Kruszu, czy Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Tłuszczu reprezentowanym przez panów Waldemara Sitka oraz Marka Pietrzaka. Niestety serce boli, gdy słyszy się opinie: po co Bieg Bobra?! Po co liga?! Komu to potrzebne?! Ja to bym zrobił inaczej! (Komentarz: Skoro to takie proste, to nie gadaj, nie mądrzyj się, tylko najzwyczajniej to zrób! Przecież to takie proste…). Osoby wyrażające takie poglądy niestety nie mają większego pojęcia o funkcjonowaniu klubu.

To dzięki takim imprezom klub wzmacnia swój wizerunek. Z zapytaniem o umieszczenie logo swojej firmy na stadionie występują przedstawiciele firm. Widząc, że „coś” się tu dzieje, że więcej ludzi, aniżeli tylko garstka kibiców chodzących na mecze, zaczyna odwiedzać stadion. Wspomnijmy o tym, że prezes stowarzyszenia zamierza stworzyć fanklub kibiców TKS, którzy zaczną prowadzić doping na stadionie. 12 lutego odbędzie się w hotelu „Batory” Bal Sportu organizowany dzięki współpracy klubu sportowego TKS „Bóbr”, hotelu „Batory” oraz Stowarzyszenia „Twórcy Jutra”. Dowodzi to, że dzięki współpracy przenosić można góry, a z odpowiednimi ludźmi stworzyć można coś wspaniałego, coś „wielowymiarowego”, coś ponadczasowego, co da szczęście wielu ludziom.

Skąd moje tak śmiałe porównanie Bobrów z Barceloną? Słowo porównanie nie jest tu chyba najodpowiedniejsze, gdyż chodzi o zmianę, o czerpanie wzorców od najlepszych. Czy w przyszłości możemy porównywać się z tym słynnym hiszpańskim klubem? Odpowiem tak: spójrzmy na skład drużyny z Katalonii. Około 70% zawodników „Dumy Katalonii” stanowią wychowankowie: Messi, Xavi, Iniesta, Puyol, Pique… To wychowankowie słynnej szkółki Barcy – La Masi. Patrząc na kluby takie jak Chelsea, Manchester City, które wydają grube miliony na pozyskiwanie nowych, już w pełni ukształtowanych zawodników, jestem przekonany, że wzór Barcelony jest nam zdecydowanie bliższy. Wystarczy, że do swoich czynności będziemy podchodzić z pasją, wiarą we własne siły i umiejętności, a wyniki prędzej czy później same przyjdą. Wystarczy wziąć się do roboty, zakasać rękawy, a nie tylko gadać i narzekać. Uwierzmy, że wspólnie z odpowiednimi ludźmi można zmieniać świat. Na lepsze!

•  Tomasz Bogusiewicz